بسم الله الرحمن الرحیم

اهمیّت استقبال از دو فرشته نگاهبان بر اعمال 

    اگر مسلمان بوده و به قرآن باور داشته باشى، یقینا در دل خویش به فرمایش خداوند- جلّ جلاله- اعتقاد داشته و آن را تصدیق مى‏کنى، آنجا که مى‏فرماید                        

إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحافِظِینَ، کِراماً کاتِبِینَ - براستى که بر شما نگاهبانانى گمارده شده، بزرگوارانى که [اعمال شما را] مى‏نویسند.                                                         

و خود را مهیّاى استقبال از آن دو فرشته مى‏کنى، همان گونه که خود را براى ورود پیک پادشاهان دنیا- که از بندگان خداوند و پادشاه عالمیانند- آماده مى‏کنى، و در دل به ورود و حضور آن دو چنان اهمیّت مى‏دهى که به وسیله آن مى‏توان بر تصدیق تو به سرور فرستادگان خدا صلّى اللَّه علیه و آله رهنمون شد، زیرا برخى از بندگان عارف خداوند- جلّ جلاله- با اسبابى که به عبارت و بیان نمى‏توان آن را دریافت، از وقت حضور و باز گشت آن دو فرشته در شام و صبح آگاه مى‏گردند،       

کیفیّت ملاقات و سلام به دو فرشته نگاهبان بر اعمال                ‏

   اینک مى‏گویم: هرگاه سرخى آفتاب از افق مشرق و وقت حضور دو فرشته شب - بر اساس روایات منقول رسید، اگر آن را از طریق مراحم ربّانى در نیافتى، همانند آغاز روز بر آن دو سلام بگو، و خداوند- جلّ جلاله- را گواه بگیر، و آن دو را بر آنچه که دو فرشته روز را بر آن شاهد گرفتى، شاهد بگیر.                                                              

در روایت آمده که علىّ علیه السّلام هماره وقتى شب فرا مى‏رسید، مى‏فرمود

                            «مرحبا باللّیل الجدید، و الکاتب و الشّهید، اکتبا: بسم اللَّه.»

- خوش آمد شب نو و دو فرشته نویسنده و گواه. بنویسید: «به نام خدا.» سپس ذکر خداوند- عزّ و جلّ- را مى‏گفت و اگر خواستى، سلام بر آن دو را به بعد از نماز مغرب تأخیر بیانداز که این نیز در بعضى از روایات نقل شده است

بلکه اگر خداوند- جلّ جلاله- بخواهد مى‏تواند تو را نیز از آن آگاه گرداند تا اینکه به روشنى آن را بدانى     ،

ولى اگر در آغاز شب و یا روز، نسبت به آن دو فرشته اهمّیتى در دل خویش احساس نکردى، بدان که مسلّما از لحاظ دین، یقین، قلب و باطن مریض هستى، پس براى درمان دین و عقل خود دست توسّل به خداوند- جلّ جلاله- بزن

و مبادا بگویى: من با فلانى و فلانى بوده و شبانه روز با آنها مصاحبت نموده‏ام، ولى ندیده‏ام که آنان نسبت به این دو فرشته اهتمام و توجّه داشته و ارزشى براى آنها قایل باشند؛ زیرا اگر به کتاب و رسول خدا باور داشته باشى، به اهل غفلت التفات نکرده، و به آنان اقتدا ننموده، و تنها به آنچه که عقلا و نقلا ثابت است عمل مى‏کنى؛ چرا که بیشتر مردم در این زمانه در غفلت هولناکى هستند، ولى خداوند- جلّ جلاله- به آنان لطف فرموده و با عنایاتى که خود شایسته آن است غفلت آنان را جبران نموده است    

نحوه سپردن اعمال قضا شده به فرشتگان                                          ‏

اینک مى‏گویم: وقتى برخى از دعاها و عبادتهاى روز تا فرا رسیدن شب را فراموش مى‏کنم، آنها را انجام داده و قضا مى‏کنم و بر دو فرشته شب سلام گفته و آن دو را به خداوند- جلّ جلاله- سوگند مى‏دهم که هنگام نوشتن آنچه که تدارک نموده و قضا کرده‏ام، از خداوند- جلّ جلاله- بخواهند که به دو فرشته روز اطّلاع دهند که آن را در جاى خود از عمل روز بنویسند؛ و همچنین وقتى بعضى از عبادات شب را فراموش مى‏کنم، در روز آن را تدارک نموده و از دو فرشته روز درخواست مى‏کنم که به دو فرشته شب اطّلاع دهند که آن را در جاى خود بنویسند، تا جاى آن خالى نماند .                                                                                       

(منبع: سید ابن طاووس - فلاح السائل و نجاح المسائل، فصل ثالث و العشرون ص: 227 –   و کتاب ادب حضور ص 411 )