مقام حضرت عباس علیه السلام

در رستاخیز اکبر, حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله به امیرمومنان علیه السلام می فرمایند:

یاعلی! به فاطمه سلام الله علیها بگو که برای شفاعت و نجات امت من در فزع اکبر چه تدبیری دارد؟

امیرمومنان علیه السلام به حضرت فاطمه سلام الله علیها آن پیغام را ابلاغ می کنند؛ و آن بانو می فرمایند: 

«یاامیرالمومنین, کَفانا لِاَجلِ هذا المَقام الیَدانِ المقطوعَتان مِن اِبنی العباس.»

 ای امیرمومنان , برای ما در مقام شفاعت , دو دست بریده ی پسرم عباس بسنده و کافی است. ( معالی السبطین- ج 1, ص 376)

عباس مجموعه ای است از هیبت حیدری و حلاوت حسینی که با هاله ای از مظلومیت فاطمی عجین شده است.

در هیبت تو, سطوت حیدر دیدند         در خشم تو, التهاب آذر دیدند

آن دم که حسین را برادر خواندی       در جاری تو, زلال کوثر دیدند

حکمای عشق پیشه, نیروی جذاب جمالش را مغناطیس اکبر لقب داده اند و در طوافش سینه سپر نموده اند.

در وصف عباس ابن علی ابن ابیطالب نوشته اند: امام حسین علیه السلام بین المللی است. اما چه ملاحتی در عباس نهفته است که بخاطر آن , همه ی خلق برایش دست و پا می شکنند ؟ ( کربلایی احمد تهرانی)

رند عالم سوز, کربلایی احمد, اینچنین نقل می کند که مدتی در کربلا زندگی می کردم. در چندین موقعیت گناه قرار گرفتم, اما از آنها گریختم زیرا مطمئن بودم که اینها امتحان الهی است. زمانی شد که از این موقعیت های خطرناک که مواجه می شدم به حرم قمر بنی هاشم علیه السلام پناه بردم و عرض کردم: بنده بخاطر تقرب به شما, از لذت معصیت چشم پوشی کردم. (حجابها کنار رفت) و حضرت در جواب فرمودند: 

گمان نکن که تو با دست خود کاری انجام داده ای. ما تو را نگه داشته ایم و به تو اراده ی سرباز زدن از گناه را داده ایم؛ و الا تو به خودی خود, هیچ نیستی.

در تکمیل این سخن کربلایی احمد می نویسد: « دست ولایت است که ورشکسته هایی مثل ما را نگه داشته است؛ و الا اگر ما را به خودمان واگذار کنند, همه ی ما طلحه و زبیر از کار در می آییم.»

منبع : رند عالم سوز – ص 142