درپایان شبه ای که ممکن است مردم عادی از طرح این سئوال که چطور مقام امامت از نبوت بیشتر است؟ پیدا کنند چنین روشن می سازیم که:
اولا"آیات الهی درقرآن کریم به سراحت این موضوع رابیان کرده است .(بطور مثال آیه 124سوره بقره)
ثانیا" احادیث قدسی که به یقین سخن خداوند متعال می باشد بیان کننده این موضوع است.(بطورمثال حدیث لولاک لما خلقت...)
ثالثا"ماشیعیان از روایات معصومین (ع) بعنوان یک سند قوی استفاده می کنیم علاوه برروایاتی که اشاره شد به چند مورد دیگر استناد می کنیم: امام رضا (ع) ضمن تصریح به محدودیت اذهان مردم در نیل به حقیقت امامت تصریح می کند که امامت بالاتر از نبوت است و برای این ادعا حضرت به اعطای مقام امامت بعد از نبوت به حضرت ابراهیم استدلال می کند: «و ان الامامه خص الله ابراهیم الخلیل (ع) بعد النبوه و الخله مرتبه ثالثه و فضیله شرفه بها». (عیون اخبار الرضا، ج 2، صص 6- 195؛ الکافی، ج 1، ص 199؛ کتاب الحجه، ب نادر جامع، ح 1) امام صادق (ع) در مقام توصیف اوصاف و مقامات حضرت ابراهیم به ترتیب به مقام‌های: 1- عبد، 2- نبی، 3- رسول، 4- خلیل، 5- امام، اشاره و تاکید می‌کند این مقام ها به ترتیب بوده یعنی اول عبد بعد نبی بعد رسول بعد خلیل و در آخر به مقام امامت نایل می آید. (کافی، ج 1، ص 175) امام سجاد (ع) بعد از توصیف خود به ائمه مسلمین خودشان را «حجج الله»، «امان اهل الارض»، «بنا یمسک الله السماء»، «بنا یترل الغیث و ینشر الرحمه و یخرج برکات الارض» و «لولا ما فی الارض منا لساخت باهلها» توصیف می کند که نگاه بلند و ژرف آنان به امامت را می رساند. این اوصاف از اوصاف اختصاصی امامان است که پیامبران پیشین – جز پیامبر اسلام – بر آنها متصف نبودند.
افضلیت امامت و مصادیق منحصره آن یعنی دوازده امام معصوم بر پیامبران دیگر از روایات موجود در مقالات قبلی ذیل عنوان «امام واسطه فیض الهی» نیز روشن می‌شود
رابعا" با یک حساب سرانگشتی عقل تأیید می کند که روند تکاملی انسان از ابتدای خلقت آغاز وبه مرور به طرف جلو بوده است وامامان که پس از انبیاء آمده اند با توجه به این موضوع باید ازمقام ورتبه بالاتری برخوردارباشندتابتوانند هم ارشاد کنند وهم رهبری نمایند.
وخامسا" صفات وویژگی های لازم برای امامت عبارتند از: الف. مشروعیت الهی امامت؛ ب. صفات خاص (علم و عصمت)؛ ج. مرجعیت علمی و دینی؛ د. واسطه فیض و قطب (ولایت عامه)؛ هـ . برخورداری از الهام. بر اساس این تعریف و ویژگی ها هر شخصی ولو حاکم عادل نمی تواند (امام) و حائز صفت امامت گردد، چرا که جمع صفات فوق در انسان های عادی مشکل بلکه ممتنع است و فقط انسان های محدود با فضل الهی و مورد نص خداوند و رسولش می توانند چنین ادعایی را مطرح کنند.
